Waarom ik teken (en niet schilder):

In mijn kunstenaarsbestaan ben ik gegaan van discipline naar discipline: van grafiek naar schilderen met olieverf, van schilderen met olieverf naar schilderen met acrylverf; van schilderen met acrylverf naar tekenen. Een zeer bewuste ontwikkeling naar een steeds korter en directer proces. De laatste tijd gebruik ik in combinatie met het tekenen ook de cut-out voor meer zeggingskracht.

Waarom ik van textiel mijn hoofdthema heb gemaakt:

Mijn interesse voor handwerken  komt allereerst voort uit mijn fascinatie voor het fenomeen dat je door een vernuftige samenvoeging van draden producten kan maken die nuttig zijn zoals kleding, spreien en kleedjes, en dat deze zelfde ingenieuze technieken tegelijkertijd bijdragen aan de schoonheid van die producten. Ik heb een grote bewondering voor de borduurster, breister, kantwerkster, weefster, en al die andere geweldige handwerksters (m/v) die met een immens geduld steekje voor steekje een mooi groot geheel maken.

Breien, haken, borduren, filetwerk, frivolité, lintkant, kantkloswerk, macramé, Roemeense kant, vlechten, sprang: in iedere techniek lopen de draden anders – enige overlappingen daargelaten met dezelfde structuur die op een andere manier tot stand is gekomen – . Binnen deze technieken zijn ook nog zeer veel varianten te vinden. Ik bestudeer deze technieken en in mijn tekeningen geef ik dit dradenspel op een speelse manier weer. Hierbij gebruik ik soft pastels, pastelpotloden, conté, houtskool en de cut-out-techniek.

Daarnaast kunnen mijn textieltekeningen ook middelen zijn om bepaalde begrippen uit te drukken zoals verdriet, rouw, slijtage, verval of dood, of juist troost, herstel en reparatie.

Textiel in een maatschappelijke context:

De laatste tijd wordt er in musea bij tentoonstellingen steeds meer aandacht besteed aan het belang van mode en handwerken, waarbij de nadruk wordt gelegd op culturele en historische aspecten en het gebruik van textiel als uiting van individualiteit en verzet. Traditionele handwerktechnieken en -motieven, vaak met een etnische grondslag, dreigen door industrialisatie en oorlogen te verdwijnen. Dit aspect heeft ook mijn aandacht. Om die reden ben ik op zoek naar samenwerking met handwerksters met een vluchtelingenachtergrond die nog op de traditionele manier vanuit hun eigen cultuur het handwerken beoefenen. Mijn bijdrage zal bestaan uit het toevoegen van tekeningen die enerzijds een hommage zijn aan wat zij maakt, anderzijds de dreiging van verlies zichtbaar maken.

Een eerste samenwerking vond plaats in 2023 met Olga Nifantova, een Oekraïense handwerkster. Meer informatie over dit project vind je hier.

Van september tot en met december 2024 heeft een samenwerking met Fatima Abbadi, groot kenner en beoefenaar van Palestijns borduurwerk, geresulteerd in een gecombineerd kunstwerk. Meer informatie binnenkort hier.

 

Text in English:

Why I draw (and don’t paint):

In my life as an artist I have gone from discipline to discipline: from graphic art to painting with oil paint, from painting with oil paint to painting with acrylic paint, from painting with acrylic paint to drawing. A very conscious development towards an ever shorter and more direct process. Lately I’ve been using the cut-out in combination with drawing for more expressiveness.

Why I made textiles my main theme:

My interest in needlework stems first of all from my fascination for the phenomenon that by an ingenious combination of threads one is able to make products that are useful such as clothing, bedspreads and doilies, and that these same ingenious techniques at the same time contribute to the beauty of those products. I have a great admiration for the embroiderer, knitter, lacemaker, weaver, and all those other great craftswomen who with immense patience make a beautiful whole stitch by stitch.

Knitting, crochet, embroidery, filet lace, tatting, ribbon lace, bobbin lace, macramé, Romanian lace, braiding, sprang: in each technique the threads run differently – except for some overlaps with the same structure created in a different way. There are also many variants within these techniques. I study these techniques and in my drawings I depict this play of threads in a playful way. I use soft pastels, pastel pencils, conté pastels, charcoal, Siberian chalk and the cut-out technique.

In addition, my textile drawings can also be means to express certain concepts such as grief, mourning, wear and tear, decay or death, or consolation and repair.

Textiles in a social context:

Recently, in exhibitions dedicated to textiles, museums have increasingly been paying attention to the importance of fashion and handicrafts, emphasizing cultural and historical aspects and the use of textiles as an expression of individuality and resistance. Traditional handicraft techniques and motifs, often based on ethnicity, are in danger of disappearing due to industrialization and wars. This aspect also has my attention. For that reason, I am looking for cooperation with artisans with a refugee background, who still practice needlework in the traditional way from their own culture. My contribution will consist of adding drawings that on the one hand pay homage to what she makes, on the other hand make the threat of loss visible.

A first collaboration took place in 2023 with Olga Nifantova, an Ukrainian craftswoman. More information about this project can be found here (in Dutch).

From September to December 2024, a new collaboration took place with Fatima Abbadi, a great connoisseur and practitioner of Palestinian embroidery, and resulted in a combined work of art. More info soon here (in Dutch).

 

Texte en français:

Pourquoi je fais du dessin (et pas de la peinture) :

Dans ma vie d’artiste, je suis allée de discipline en discipline : de l’art graphique à la peinture à l’huile, de la peinture à l’huile à la peinture acrylique, de la peinture acrylique au dessin. Une évolution très consciente vers un processus toujours plus court et plus direct. Dernièrement, j’ai utilisé la découpe en combinaison avec le dessin pour plus d’expressivité.

 Pourquoi j’ai fait du textile mon thème principal :

 Mon intérêt pour les travaux d’aiguille découle tout d’abord de ma fascination pour le phénomène selon lequel, par une combinaison ingénieuse de fils, on est capable de fabriquer des produits utiles tels que des vêtements, des couvre-lits et des napperons, et que ces mêmes techniques contribuent tout autant à la beauté de ces produits. J’ai une grande admiration pour la brodeuse, la tricoteuse, la dentellière, la tisserande, et toutes ces autres grandes artisanes qui, avec une immense patience, font, point par point, maille par maille, un bel ensemble.

Tricot, crochet, broderie, filet de dentelle, frivolité, dentelle de ruban, dentelle aux fuseaux, macramé, dentelle roumaine, tressage, sprang : dans chaque technique, les fils courent différemment – à quelques exceptions près où une technique différente produit une même structure. Il existe également de nombreuses variantes au sein de ces techniques. Je les étudie et dans mes dessins, je représente ce jeu de fils de manière ludique. J’utilise des pastels doux, des crayons pastel, des pastels conté, du fusain, de la craie de Sibérie et la technique du découpage.

De plus, mes dessins textiles peuvent être des moyens d’exprimer certains concepts tels que le chagrin, le deuil, l’usure, la décomposition ou la mort, ou la consolation et la réparation.

Les textiles dans un contexte social :

 Depuis peu, par des expositions consacrées au textile, les musées accentuent de plus en plus l’importance de la mode et de l’artisanat, mettant l’accent sur les aspects culturels et historiques et l’expression de l’individualité et de la résistance par le textile. Les techniques et les motifs artisanaux traditionnels, souvent basés sur l’appartenance ethnique, sont en danger de disparition en raison de l’industrialisation et des guerres. Cet aspect retient également mon attention. Pour cette raison, je recherche une coopération avec des artisans avec une expérience de réfugié qui pratiquent encore les travaux d’aiguille de manière traditionnelle de leur propre culture. Ma contribution consistera à ajouter des dessins qui, d’une part, rendent hommage à ce qu’elle fait, d’autre part, rendent visible la menace de la perte.

Une première collaboration a eu lieu en 2023 avec Olga Nifantova, une artisane ukrainienne. Vous trouverez plus d’informations sur ce projet ici (en néerlandais).

De septembre à décembre 2024, une nouvelle collaboration a eu lieu avec Fatima Abbadi, grande connaisseuse et praticienne de la broderie palestinienne. Pour plus d’ information voir ici (en néerlandais).

 

Inge van der Storm

In de zeventiende eeuw schilderden kunstenaars vaak prachtige stoffen en geplooide kledingstukken om hun meesterschap in het weergeven van stofuitdrukking te tonen. Inge van der Storm lijkt met bovenstaand werk in diezelfde traditie verder te werken, maar dan in het weergeven van huishoudtextiel: de zakdoek. Door haar nauwkeurige weergave van schaduw, kleur en lichtval doet het werk realistisch en (van een afstandje) zelfs ruimtelijk aan, wat wordt versterkt doordat ze de tekening heeft uitgeknipt. Dat een fluwelen mantel onderwerp van een schilderij kon zijn lijkt evident, maar een verfrommelde zakdoek roept vraagtekens op. Het is een object dat vaak aan het zicht wordt onttrokken, vanwege de lichaamssappen die erin worden opgeslagen. Toch ligt daar juist de kracht van het object en daarmee van dit beeld. Het laat je aan verdrietige momenten denken, die de tranen opriepen. In zo’n oude, verfrommelde zakdoek liggen als het ware de meest persoonlijke emoties en herinneringen opgeslagen. Dit prachtig, (waarschijnlijk) naar de waarneming getekend beeld drukt daarmee meer uit dan we met het blote oog kunnen zien en gaat verder dan een stukje meesterschap.

Het blog waarin deze recensie verscheen is inmiddels gesloten.